Auteur : J.Bernlef
Pagina’s: 102
Uitgeverij: Em. Querido’s
Jaar van uitgave: 1983
Thema: rouw
Over de schrijver:
J. Bernlef, geboren op 17 januari 1937, is een Nederlandse schrijver,
dichter en vertaler. Hij debuteerde in 1960 als dichter met knokkels, waarvoor
hij in november de Reina prinsen Geerlings prijs ontving, maar werd vooral
bekend door zijn Roman Hersenschimmen, die later ( 1987) verfilmd werd. Verder
schreef deze Schrijver nog vele andere werken, waarmee hij ook nog andere
prijzen op zijn naam kon zetten.
Korte Samenvatting:
Sneeuw is een korte roman over een man m,Jan Razelius, die
samen met zijn dochter op een klein eiland in zweden woont. Zijn vrouw is
overleden in auto-ongeluk waarbij hij ook betrokken was. Hij heeft echter het
ongeluk overleeft, wel met een letsel aan zijn been en verder geen enkele herinnering
van het ongeluk zelf. Het boek beschrijft een rouwproces van jan, waarna een
fysieke relatie met zijn verpleegster ontstaat en waarin ook de grenzen tussen
een vader en zijn dochter vervagen, in de steun die ze in elkaar zoeken. Een
dochter die een gelijk evenbeeld is van haar moeder.
Mijn mening:
Een leuk boekje om de tijd te verdrijven, maar meer was het
niet. Nadat ik het achterkantje las had ik hoge verwachtingen van dit kleine
boekje. ik dacht dat dit een grensverleggend verhaal zou zijn door het best wel
schokkende onderwerp, een vader en een dochter die seksuele gevoelens voor
elkaar ontwikkelen, maar dit viel tegen,
of beter gezegd viel het mee. Doordat ik wist dat er zo’n relatie zou ontstaan,
zat ik eigenlijk alleen te wachten tot dit zou gebeuren. Toen ik eindelijk bij
de “climax” van het boek kwam, was 3 kwart van het boek voorbij en werden in zo’n
10 pagina’s de hele relatie van begin tot het einde verteld. Ik vond dat deze
relatie beter opgebouwd had kunnen worden door beginnende verlangens te
beschrijven voor de verbodengevoelens. Nu duiken ze ineens samen in bed en
pleegt jan 2 dagen daarna zelfmoord. Niet
echt de climax die ik had verwacht.
Verder is het een makkelijk boekje om te lezen. Je bent er
zo doorheen en hierdoor wel een aanrader,
maar dit boek heeft verder geen indruk op mij achtergelaten, je mist
niets als je het niet leest.
Symbolisme:
de titel van het boek is sneeuw. Sneeuw staat in dit boek
symbool voor het ongeluk en de herinnering. sneeuw bedekt de wereld maar
wanneer je erover loopt laat het sporen achter. De wereld is zijn gedachten,
zijn blackout, , de sporen zijn zo wel de losse flarden van herinneringen als
de sporen die het ongeluk zelf hebben achtergelaten, verwarring en verdriet.