Balansverslag

sinds we in het derde leerjaar echt begonnen zijn met het lezen van literaire boeken is er veel veranderd in de manier waarop ik naar boeken en eigenlijk lezen in het algemeen kijk. Eerst had ik een hekel aan het lezen van boeken, maar dit kwam denk ik vooral doordat ik het mezelf zo had wijsgemaakt dat ik niet van lezen hield, dat de stap naar het pakken van een boek heel groot was. Toen ik mezelf er eindelijk toe aanzette om een boek te lezen, omdat we in de 6e toch wel 12 boeken gelezen moesten hebben, bleek dat ik het eigenlijk best wel plezier in had en tot mijn verbazing het boek niet meer weg kon leggen. De shock was groot; ik hield van lezen! deze omslag was voor de Nederlandse literatuur begonnen bij het boek 'een schitterend gebrek'. Ik kon er geen genoeg van krijgen. Dit boek is nog steeds mijn favoriet. Ik kwam er ook achter dat ik boeken die een onverwacht einde hadden, waarin bijvoorbeeld het hele verhaal eigenlijk anders in elkaar zit dan je eerst had gedacht.

Ik moet echter wel zeggen dat, door het prikken van vaste datums waarop een boekverslag moest worden ingeleverd, het plezier er een beetje van af haalde. ik vind dat lezen vrij moet zijn en door deze manier van toetsen heb ik niet, meestal door tijdgebrek,  de vaak wat dikkere boeken die ik liever had willen lezen kunnen lezen. hiermee kom ik op mijn volgende punt, doordat ik ik veel dunne boekjes gelezen heb, omdat dit op dat moment beter uitkwam, ben ik niet tevreden over mijn blog. Ik had beter gekund en ook beter gewild.
Verder is literatuur niet echt heel belangrijk in mijn leven, maar van een hoofdstukje lezen voor het slapen gaan kan ik wel genieten.

Mijn advies voor de volgende jaren is om een aantal belangrijke goede boeken verplicht te maken om te lezen, want van een aantal boeken kan ik eerlijk zeggen dat ik er spijt van heb dat ik daar enige tijd aan besteed heb. Ook ben ik door de meeste boeken niet verrijkt, terwijl ik wel degelijk denk dat sommige boeken dit effect kunnen hebben en waar het verplicht lezen eigenlijk om draait, het verrijken. Verder had ik het met een medeleerling het over de methode waarop we nu verslagen met elkaar delen, namelijk via een blog en dat dit voor ons niet de beste methode is. Beter zou misschien zijn, zo zei hij, is om met bijvoorbeeld een 'lees groepje' een boek te bespreken, die het hele groepje dan gelezen heeft. Op deze manier kan het je op andere inzichten brengen en zie je sommige dingen op een heel andere manier. Zo ben je ook beter voorbereid op het mondeling, omdat je dit al als het ware hebt geoefend in je groepje.

Van de meeste literatuur lessen die ik heb gehad is niet heel veel blijven hangen, maar de lessen in poëzie vond ik wel een van de leukste lessen van Nederlands en liet mijn vooroordeel dat ik had over poëzie verdwijnen.